Drie jaar geleden publiceerde EquiTime in haar reeks ’pioniers uit de dressuurpaardenfokkerij’ een interview met Marc Vervecken uit Arendonk. Samen met zijn zoon Joris, die toen de fokkerij met het suffix ‘V’ net officieel had overgenomen, gaf hij tekst en uitleg over toen en nu, over BWP of geen BWP, legde hij op tafel wat hij altijd al eens had willen zeggen, over een halve eeuw BWP-fokgeschiedenis. In 2022 stond de teller van generaties eigen fok al op 7 en die van het totale aantal veulens op meer dan 30.
Joris: ‘ondertussen zijn er nog enkele veulens bij gekomen, zo hebben we dit jaar drie veulens.
O.a. een hengstveulen van de hengst Nacho uit mijn Lichte Toer merrie Lecamerone-V (v. Decamerone), de moeder van Uberdale-V. Uberdale werd vorig jaar bij BWP goedgekeurd en kort daarop was hij de veilingtopper op de Aloga Auction. Uberdale is ons tweede fokproduct dat het tot BWP-goedgekeurde hengst heeft geschopt. De eerste is Mac Donovan (v. Sir Donovan), hij werd op de BWP-hengstenkeuring 2015 goedgekeurd en Kampioen bij de dressuurhengsten. Zijn moeder is Elka (v. Cantos) die ook de moeder is van o.a. Hann (v. Sir Donnerhall), één van onze belangrijke stammerries. Elka is trouwens ook de grootmoeder van onze tweede goedgekeurde hengst, Uberdale. Mac Donovan’s zus Hann won met mijn vader jaren geleden de Corsendonck Dressage Cup. De eerste prijs was een gratis dek van Sir Donovan, die we niet voor Hann maar voor haar moeder Elka gebruikten, met als resultaat Mac Donovan. Onder Flore De Winne liep Mac Donovan in 2019 het WK Jonge Dressuurpaarden.
Toen Mac Donovan 2,5 was, zijn we met hem naar de Infodag dressuur gefokte hengsten gereden. Dat was trouwens ook hier waar we nu staan, bij Blockx Dressage Stables in Kortenaken. Om te vermijden dat je met je jonge hengst heel België moet doorkruisen, wordt die infodag ook in Sint-Niklaas georganiseerd. Alle 2- en 3- jarige hengsten zijn welkom. Het verloop is een beetje zoals op de hengstenkeuring, de hengsten worden door enkele afgevaardigden van BWP in stand en op de harde bodem beoordeeld en dan mogen ze in de binnenpiste in vrijheid bewegen. De eigenaar krijgt nadien feedback van de BWP-jury, hoewel het woord ‘jury’ wat misplaatst is gezien er die dag niet gejureerd wordt. De aanwezige BWP-vertegenwoordigers zijn wel degelijk juryleden van het stamboek, maar fungeren die dag niet als dusdanig. Er is geen klassement en de eigenaars krijgen ook geen bevestiging of hun hengst al dan niet gekeurd zou worden. Maar ze krijgen wel meer informatie over hun hengst met betrekking tot fundament, type, bewegingen enz. Het is dan aan de eigenaar om zijn hengst voor de 1ste fase van de hengstenkeuring in te schrijven of niet.
Waarom zou ik de eigenaren van een mogelijke keuringskandidaat adviseren om al aan de infodag mee te doen? Je kan die dag zien of jouw fokvisie overeenkomt met die van het stamboek. Dat is één, maar ook om op tijd klaar te zijn, moest je beslissen om met je hengst naar de keuring te gaan. Je hebt dan een doel, een reden om al in de zomer met je jonge hengst aan de slag te gaan i.p.v. te wachten tot de winter. Dan denk ik bijvoorbeeld aan dingen als transport, aan de hand draven, het opstellen, het correct vrij bewegen, enz , allemaal dingen die niet zo vanzelfsprekend zijn.
Wij hebben zelf al een 4-tal keer aan deze infodag meegedaan. Je kent je eigen paarden natuurlijk wel en als je naar deze infodag gaat, doe je dat omdat je denkt dat je paard goed is. Maar je wilt je gevoel toch even aftoetsen bij de BWP-juryleden. Hun mening geeft een indicatie wat het resultaat op de keuring zou kunnen zijn. Met die feedback ga je naar huis en dan heb je nog enkele maanden om erover na te denken. Wijzelf nemen de uiteindelijke beslissing of we een hengst al dan niet inschrijven voor de keuring, aan de hand van ons eigen gevoel.
Wij, ik blijf ‘wij’ zeggen want mijn vader is uiteraard nog steeds bij onze fokkerij betrokken, hebben een heel duidelijke visie van wat we met onze fokkerij willen bereiken. En dat is in de eerste instantie een gezond, exterieurmatig correct en zo goed als mogelijk sportpaard (liefst Grand Prix) fokken. Eentje dat zich makkelijk laat rijden, iets wat we thuis met zo goed als al onze fokproducten hebben kunnen ‘toetsen’, want mijn vader heeft al onze fokproducten zelf zadelmak gemaakt. De verdere opleiding neem ik voor mijn rekening. Dat geeft veel informatie.'
Tekst: Ulrike Rahn
